Zgon w szpitalu to jedno z najważniejszych i najbardziej formalizowanych zdarzeń, wymagających określonych procedur medycznych oraz administracyjnych. W artykule wyjaśniamy, jak wyglądają etapy od stwierdzenia zgonu aż do uzyskania niezbędnych dokumentów, kto ponosi odpowiedzialność za ich realizację, a także jakie dokumenty są wymagane, by przeprowadzić wszystkie czynności zgodnie z przepisami.
Stwierdzenie zgonu w szpitalu – jak przebiega?
Gdy dochodzi do zgonu w szpitalu, fakt śmierci stwierdza lekarz pracujący w placówce medycznej. Do jego obowiązków należy sporządzenie karty zgonu, stanowiącej oficjalny dokument poświadczający śmierć pacjenta oraz umożliwiający rozpoczęcie dalszych procedur administracyjnych. Karta zgonu zawiera między innymi dokładne dane zmarłego, czas i miejsce zgonu, jego przyczynę oraz dane osobowe i podpis lekarza stwierdzającego zgon. W przypadku podejrzenia śmierci nienaturalnej lub niewyjaśnionej lekarz informuje odpowiednie służby, a wydanie karty zgonu może zostać opóźnione w celu przeprowadzenia sekcji zwłok bądź powiadomienia organów ścigania[1][3][4].
Wystawienie karty zgonu – znaczenie i zawartość
Karta zgonu jest najważniejszym dokumentem w całym procesie i wystawiana jest wyłącznie przez lekarza na podstawie przeprowadzonych czynności medycznych. Zawiera ona niezbędne informacje do przeprowadzania dalszych czynności urzędowych – to właśnie na jej podstawie możliwe jest oficjalne zgłoszenie śmierci w Urzędzie Stanu Cywilnego. W przypadku szpitali lekarz prowadzący sporządza kartę niezwłocznie po stwierdzeniu zgonu. Dokumentacja zawiera precyzyjne informacje dotyczące tożsamości, miejsca i przyczyn śmierci, a także potwierdzenie lekarskie, co eliminuje ryzyko błędów proceduralnych na dalszych etapach postępowania[1][3][4].
Zgłoszenie zgonu w Urzędzie Stanu Cywilnego
Następnym krokiem po uzyskaniu karty zgonu jest zgłoszenie śmierci w Urzędzie Stanu Cywilnego (USC) odpowiednim dla miejsca zgonu. Zgłoszenia dokonuje najczęściej rodzina, osoba bliska, ale w przypadku zgonu w szpitalu, do zgłoszenia zobowiązana jest również placówka medyczna. Jest to czynność nieodpłatna, a termin zgłoszenia wynosi maksymalnie 3 dni od daty wystawienia karty zgonu, a w przypadku śmierci z powodu choroby zakaźnej – do 24 godzin. Zwłoka może skutkować konsekwencjami prawnymi i administracyjnymi[2][3][4].
Do USC należy dostarczyć kartę zgonu, dowód osobisty zmarłego lub oświadczenie z danymi osobowymi oraz – w przypadku śmierci dziecka – odpis jego aktu urodzenia. Jeśli dowód został zatrzymany przez szpital bądź nie jest możliwe jego dostarczenie, konieczne jest pisemne oświadczenie dotyczące pełnych danych zmarłego[4].
Wydanie aktu zgonu – jakie znaczenie ma ten dokument?
Po otrzymaniu odpowiednich dokumentów, USC sporządza akt zgonu. Dokument ten jest niezbędny do wszelkich następnych czynności, takich jak organizacja pochówku, zamknięcie spraw majątkowych, postępowania spadkowe czy formalności emerytalne i ubezpieczeniowe. Pierwszy, skrócony odpis aktu zgonu wydawany jest bezpłatnie, natomiast za kolejne egzemplarze pobierana jest opłata (około 22 zł)[2][3][4]. Czas potrzebny na wydanie aktu zgonu zwykle nie przekracza dnia zgłoszenia, o ile nie występują przeszkody techniczne lub proceduralne.
Podmioty uprawnione i formalności po zgonie
Zgłoszenia zgonu mogą dokonać: małżonek, dzieci, najbliżsi krewni, osoby mieszkające zmarłego w domu, placówka, w której nastąpił zgon, a także świadkowie śmierci lub administrator budynku. W przypadku zgonu szpitalnego, to na placówce medycznej spoczywa obowiązek zgłoszenia, jednak nie wyklucza to uprawnień rodziny, która najczęściej przejmuje inicjatywę w tym zakresie[4].
Po uzyskaniu aktu zgonu dalsza procedura obejmuje kontakt z domem pogrzebowym, uregulowanie spraw majątkowych czy zamknięcie kont bankowych – wszystkie te czynności wymagają okazania skróconego aktu zgonu.
Szczególne przypadki – zgony nagłe i wymagające sekcji zwłok
Jeżeli zgon następuje w okolicznościach nienaturalnych lub jego przyczyna budzi wątpliwości, lekarz sporządza odpowiednią adnotację, a procedura ulega wydłużeniu przez konieczność przeprowadzenia sekcji zwłok bądź powiadomienia organów ścigania. W takich przypadkach mogą być wymagane dodatkowe czynności z udziałem prokuratury i Zakładu Medycyny Sądowej, a wydanie karty zgonu następuje dopiero po uzyskaniu niezbędnych ekspertyz i dokumentów. To powoduje opóźnienia w dalszych formalnościach, w tym w rejestrowaniu zgonu w USC oraz odbiorze aktu zgonu[1][3].
Podsumowanie – kompletna procedura po zgonie w szpitalu
Zgon w szpitalu jest precyzyjnie regulowany przez przepisy prawa, które jasno określają kolejność i zakres niezbędnych formalności. Kluczowe etapy to: stwierdzenie zgonu przez lekarza, wystawienie karty zgonu, zgłoszenie zgonu w Urzędzie Stanu Cywilnego oraz uzyskanie aktu zgonu. Ścisłe przestrzeganie tych wytycznych pozwala na sprawne zorganizowanie pochówku oraz realizację wszystkich zobowiązań administracyjnych, majątkowych i rodzinnych. Cały proces jest bezpłatny na poziomie zgłoszenia i wydania pierwszego odpisu aktu zgonu, a procedury zostały uproszczone dzięki postępującej digitalizacji[2].
Źródła:
- [1] https://gasowski.info/poradnik/w-przypadku-zgonu
- [2] https://www.gov.pl/web/gov/zglos-zgon
- [3] https://www.hadeslublin.pl/blog/jak-przebiega-procedura-stwierdzenia-zgonu
- [4] https://pogrzebowy.carmen.lublin.pl/index.php/9-formalnosci-po-smierci-bliskiej-osoby
fizjoterapeutaiprawo.pl to specjalistyczna platforma łącząca świat fizjoterapii z rzeczywistością prawną. Portal dostarcza praktycznej wiedzy dla fizjoterapeutów prowadzących własne gabinety i wszystkich zainteresowanych bezpieczną praktyką zawodową.